Godność: Nie został zrodzony, nikt go nie ozwał. Mimo to określa się mianem
Ambiphion. Co to znaczy? Kto wie, pewnie to zwykły zlepek sylab bez głębszego przekazu.
Wiek: Początków jego egzystencji można wypatrywać
ponad 1300 lat temu, choć dokładnej daty nikt nie zna.
Płeć: Płeć to tylko marny podział, który nie dotyczy wszystkich istot zamieszkujących ziemię. Jednak jakoś trzeba się wyrażać o sobie, przecie nie można mówić "byłom, zrobiłom". Z tego też powodu persona ta utożsamia się z rodzajem męskim, gdyż tak było jej po prostu wygodniej.
Orientacja: Całkowity brak
Rasa: Uosobienie najczystszego gniewu duchów lasu. Najlepszym określeniem jest
Strażnik Natury. Tak naprawdę nikt nie nazwał tego gatunku zwłaszcza, że istnieje tylko jeden jego przedstawiciel.
Broń: Nigdzie nie rusza się bez swego kostura. Wszak jest on niezniszczalnym darem drzewa życia.
Umiejętności:~ Walka kosturami, pałkami, włóczniami i ogólnie każdym rodzajem broni drzewcowej.
~ Doskonała znajomość wszystkich roślin jakie kiedykolwiek istniały na ziemi.
~ Mówi w języku ludzi lecz nie umie czytać i pisać, ale się uczy.
Umiejętności rasowe:~ Język przyrody. Istota ta jest łącznikiem między światem fauny i flory. Sam jednak nie należy do żadnego z nich. Łącząc w sobie cechy zarówno roślin jak i zwierząt jest on w stanie porozumiewać się zarówno z jednymi jak i drugimi.
~ Nieśmiertelność. Można go siekać, podpalać, rozrywać na części, jednak nic to nie da. Ambiphion z czasem zregeneruje wszelkie obrażenia, dopóki święte drzewo w ogrodzie Amahara się zieleni. Gdy ta roślina zostanie w jakiś sposób zniszczona, wystarczy pozbawić go serca aby wyzionął ducha.
~ Nadludzka szybkość. Ambiphion potrafi poruszać się niewiarygodnie szybko i zwinnie. Cechuje go przy tym również zwiększona wytrzymałość, dzięki czemu może godzinami ścigać swego wroga.
~ Szósty zmysł. Skóra Strażnika Natury jest jednym wielkim receptorem, który odbiera takie bodźce jak niewielkie zmiany temperatury, zmiany w polu elektromagnetycznym otoczenia czy delikatne zawirowania powietrza spowodowane. Niejednokrotnie umiejętność ta zastępuje jego słaby wzrok, zwłaszcza w nocy gdy prawie nic nie widzi.
Moce:~ Władca lasu.
Moc ta polega na całkowitej kontroli wzrostu roślin. Z jej pomocą można w kilka sekund sprawić iż na pustyni wyrośnie las niewyobrażalnie dużych drzew, bądź zmusić zboża wrednych ludzi do ponownego ukrycia się w miękkiej ziemi. Mocy tej można używać raz na trzy posty.
~ Łagodna kara.
Nie zawsze karą musi być śmierć. Sędzia czasami zarządza więzienie. W tym wypadku Ambiphion może zamienić człowieka, na cała dobę w drzewo, zanim ten zdąży powiedzieć "Teraz to zdębiałem". Jednak mocy tej można używać zaledwie raz dziennie.
~ Atmokineza.
Kontroli pogody postać ta używa przede wszystkim do utrzymywania dobrego stanu ogrodu, którego był strażnikiem. Przecież rośliny trzeba podlewać, ale jeśli trzeba to i nawałnicę na niesforne istoty, które niszczą świat natury można sprowadzić.
~ Nieokiełznany szał.
Ambiphion jest ucieleśnieniem gniewu i to właśnie z niego czerpie największą moc. Gdy tylko wpadnie w amok przemienia się w potężnego golema niszczącego wszystko dookoła aż do utraty sił. W tej formie Ambiphion jest tylko rozwścieczonym, powolnym niszczycielem niszczącym wszystko na swej drodze jak taran. Jest nie tylko znacznie większy, jego siła również niewyobrażalnie się zwiększa. Moc ta utrzymuje się przez cztery posty, ceną za jej użycie jest znaczne osłabienie, które uniemożliwia korzystanie z innych mocy przez kolejne 4 posty.
Aspekt:Jest to niezwykła istota, której wygląd poza humanoidalnymi kształtami nie ma nic wspólnego z ludźmi. Ciało tej persony jest pokryte chropowatą korą, a jej układ krążenia wypełniają soki roślinne. Palce przypominają szpony utworzone z gałęzi jakiegoś starego drzewa a z łokcia wyrastają mu długie, pokryte liśćmi witki, które przypominają pawie ogony, czy inną naturalną,
majestatyczną ozdobę. Powłoka ciała na rękach i nogach wydaje się być znacznie grubsza niż ta chroniąca tułowie. Persona ta zawsze nosi ze sobą kostur, który wygląda jakby został utworzony ze zwykłej gałęzi. Ale mniejsza o to, najciekawszym elementem aparycji Ambiphiona jest jego głowa, przyozdobiona swego rodzaju naturalną koroną. Z czaszki tego jegomościa wyrasta para, dużych jelenich rogów. Co dziwne, powinny raczej przeszkadzać w poruszaniu się czy ciążyć właścicielowi. Jednak nic z tych rzeczy, są naturalną częścią jego ciała, do której w pełni przywykł. A twarz... przypomina rytualną maskę z kory jakiegoś dziwnego, mrocznego kultu stworzonego przez szaleńców.
Charakter:Osobowość Ambiphiona można określić jednym słowem: Sprzeczność. To, to czego jest najwięcej w strukturze jego psychiki. Z jednej strony spokojny jak stara puszcza, której nikt nie odwiedza. Potrafi godzinami siedzieć wpatrując się w błękit nieba i znosić wszelkie uszczypliwe uwagi jak i zaczepki. Z drugiej zaś jest niezwykle porywczy i nie może patrzeć jak ktoś niszczy bezsensownie naturę. Unicestwienie nawet małego kwiatka jest w jego oczach przestępstwem i może go doprowadzić do prawdziwej furii. Jest jak samotne drzewo, nie potrzebuje nikogo ani niczego do egzystencji. W pełni samowystarczalny. W końcu to pół roślina, która jest samożywna. Nie spoufala się nazbyt, ani z ludźmi ani z demonami, woli trzymać się na uboczu, gdyż w razie potrzeby musiałby zabić swego przyjaciela. Zrodzony z gniewu i żądzy krwi bardzo lubi walki, w końcu jego zadaniem jest zbrojna ochrona świata natury. Każda okazja do treningu jest dla niego dobrą okazją. Jednak jest w nim coś czego nikt nie jest w stanie zrozumieć. Nie obdarza zainteresowaniem żadnej z płci, zarówno kobiety jak i mężczyźni są dla niego tylko częścią ogromnego świata. Wszelkie podteksty i ogół stosunków seksualnych, których celem jest wyłącznie sprawianie sobie przyjemności jest czymś niepojętym w jego mniemaniu. Uważa się za strażnika ładu. Z bólem serca jest w stanie obserwować polowania, czy wycinkę drzew lecz musi to mieć poważne uzasadnienie. Za wszystko co człowiek otrzyma od matki natury trzeba się odwdzięczyć. Ambiphion, pilnowanie tego uważa za swoje główne zadanie. Najdziwniejsze w nim jest to, iż jest personą niezwykle religijną. W każdym nawet najmniejszym przedmiocie widzi moc stwórcy.
Historia:Można by opowiadać wiele o dziejach tej istoty w świecie ludzi, jednak to tylko fragment nieistotny w chwili obecnej. Zacznijmy od ogrodu Amahara. Jest to niezwykłe miejsc, w którym siła stwórcza zaczęła kreować życie. To właśnie tam "bóg" zebrał wszelkie rośliny i zwierzęta jakie stworzył aby mogły żyć tam wiecznie w spokoju. Jednak nie wszystkie jego "dzieła" zasługiwały na przebywanie w tej świątyni istnienia. Człowiek, który niszczył i zmieniał naturę według swego upodobania szybko został wygnany z tego raju a magiczny ogród został ukryty przed oczami wszystkich. Jednak nawet bariery stawiane przez bóstwa mają swoje słabe strony. Raz na 1000 lat światło krwawego księżyca odkrywa przed wszystkimi ścieżkę do zapomnianego raju. Pewnego razu to właśnie ludzie, gatunek wyklęty, odkryli tę drogę i wkroczyli na święte tereny. Przedzierali się przez piękny ogród ignorując jego walory estetyczne. Przecież to ludzie, puste istoty, których jedynym celem jest niszczenie. Pewnie obeszło by się bez większego rozgłosy gdyby nie to, iż wyjście o świcie także zniknęło. Uwięzione persony zaczęły niszczyć drzewa i budować osadę nie dając nic w zamian. Gniew duchów lasu się wzmagał, i pewnie na tym by się skończyło gdyby nie to, że jeden z drwali podniósł zwój topór na pierwotne drzewo. Z rośliny, od której zaczęło się życie, wypłynęła zielonkawa posoka. Jej opary wraz z gniewem lasu unoszącym się w powietrzu stworzyły spójną całość. Tak powstał Ambiphion, Strażnik Natury. Napędzany szałem i przezeń stworzony wybił wszystkich nieszczęśników, a w podziękowanie otrzymał kostur z gałęzi drzewa początku będący symbolem tego kim jest. Od tamtej pory przebywał w ogrodzie Amahara, jednak 1000 lat minęło jak z bicza strzelił. Łudzony ciekawością w noc krwawego księżyca opuścił las, do którego nie będzie mógł wrócić jeszcze przez wieki. Od tamtego czasu tuła się po świecie i poszukuje prawdy. Stara się utrzymywać równowagę w świecie przyrody, rozwijać umiejętności i karać tych, którzy występują naprzeciw naturalnemu biegowi rzeczy.
Dla leniwych:~ Jest pół rośliną, pół zwierzęciem,
~ Nie posiada narządów płciowych,
~ niszczysz bezsensownie rośliny albo zabijasz zwierzęta? Jesteś jego wrogiem,
~ Nie cierpi ognia,
~ Jest samożywny, do szczęścia wystarczy mu trochę wody i światła,
~ to uosobienie gniewu natury, której znudziło się bezczynne patrzenie na dewastacje świętego ogrodu,
Czw Paź 31, 2013 3:53 pm
